محسن مردانی کیوی؛ فریور عبداللهزاده لاهیجی؛ فریور عبداللهزاده لاهیجی؛ علی بابایی جندقی؛ خشایار صاحب اختیاری؛ کیوان هاشمی مطلق
چکیده
پیشزمینه: گیرافتادن تاندون خمکننده پولیسیس لونگوس در محل پولی A1 شایعترین علت ایجاد علایمی چون گیرکردن و درد در هنگام خم و راست کردن شست است که به آن شست ماشهای گفته میشود. هدف از این مطالعه، تعیین میزان اثربخشی تزریق کورتیکواسترویید به درون غلاف تاندون با هدایت سونوگرافی برای درمان این بیماری بود. مواد و روشها: در یک مطالعه ...
بیشتر
پیشزمینه: گیرافتادن تاندون خمکننده پولیسیس لونگوس در محل پولی A1 شایعترین علت ایجاد علایمی چون گیرکردن و درد در هنگام خم و راست کردن شست است که به آن شست ماشهای گفته میشود. هدف از این مطالعه، تعیین میزان اثربخشی تزریق کورتیکواسترویید به درون غلاف تاندون با هدایت سونوگرافی برای درمان این بیماری بود. مواد و روشها: در یک مطالعه آیندهنگر ۱۰۴بیمار (۷ مرد و ۹۷ زن، ۱۱۲شست ماشهای) با تشخیص بالینی «شست ماشهای» در یک مرکز درمانی در شهر رشت طی 2 سال تحت تزریق کورتیکواسترویید با هدایت التراسوند قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۶۳/۷± ۱۱/۵۲ سال بود. روند بهبودی بیماران با رتبهبندی سیستم «کوئینل» پیش از تزریق و پس از آن در 5 مقطع (3 و 6 هفته، ۳و ۶ و ۱۲ماه) بررسی شد. یافتهها: در طول یک سال پس از تزریق اول از 112 شست، ۱۵مورد (۴/۱۳% ) به تزریق مجدد و/ یا جراحی نیاز پیدا کردند که در ۱۲مورد (۸۰%) تزریق مجدد، در 2 مورد جراحی و در ۱ مورد ابتدا تزریق مجدد و سپس به دلیل عدم بهبودی، جراحی صورت گرفت. کاهش رتبه کوئینل در تمامی شستها پس از تزریق از نظر آماری معنادار بود (۰۰۰۱/۰=p). در پایان یک سال پس از تزریق ۱۱۱شست (۱/۹۹%) کاملاً بدون علامت بودند. نتیجهگیری: تزریق کورتیکواسترویید داخل غلاف تاندون خمکننده انگشت شست با هدایت التراسوند روش مؤثری در درمان بیماری شست ماشهای است و نیاز به انجام عمل جراحی را کاهش میدهد.